Sevdiğini unutmak ve nedenleri karşısında tekrardan tarafsız kalmak üzerine.. 

​

Sil Baştan, Oscar kazanmış 2004 yapımı film. Yönetmenliğini Michel Gondry'nin üstlenmiştir. Senaryosunu Michel Gondry, Charlie Kaufman ve Pierre Bismuth birlikte yazmıştır. Kaufman ve Bismuth En İyi Özgün Senaryo Akademi Ödülü'nü kazanmıştır.

​

2yıl boyunca beraber olduğu sevgilisinden oldukça şaşırtıcı bir haber alan Joel Barish, bir teknolojik deneye katılan sevgilisine ilişkilerini tamamen hafızasından silinmeden hatırlatmaya çalışmaktadır. Yani Barish’in kim olduğunu bile hatırlamamaktadır. Bu gelişme üzerine küplere binen adam, aynı prosedürü kendi üzerinde de gerçekleştirmek ister. Film, adamın hafızası silinirken, yaşanılan ilişkiyi gözler önüne serer. Adam da bir kez daha oldukça iyi başlayan ve sonradan tadı kaçan ilişkiyi izler. Fakat zaman geçtikçe ve sıra yaşanılan güzel şeylere gelince, üzerindeki müdehaleyi durdurmak ister. Çünkü pişman olmuştur.

​

Sevgilinizi, onunla yaşadığınız anıları kafanızdan sildirmeniz mümkün olsaydı, onu yine de unutabilir miydiniz sorusunu soran bir filmdir.

​

Sevgilisinden ayrılan her insanın "ah keşke zihnime bi format çekebilsem" lafının ne kadar boş ve de anlamsız olduğunu söyleyen süper ötesi bir film. Belki bu orjinal bir fikir olabilir ama acı ve tatlısıyla bu hayata "benim hayatım" diyebiliyoruz. bolca acılar yaşıyoruz, aşk kırıklıkları da üzerine tuz biber ekiyor. Eğer tüm bunları silme gibi bir şansımız olsaydı, hayatımızdaki aşkları, kırgınlıkları, mutsuzlukları silebilseydik geriye ne kalırdı? Belki acı çekmez unutursak eğer mutlu olabilirdik düşüncesi hepimizde var. Ama o zaman güzel anlardan "ondan" eser kalır mıydı geriye? 1-2 mutlu anıdan mı ibaret olacaktı yani "o"? Diyende var. acılarımı seviyorum, ben onlarla öğrendim hayatı ve onlarla varım diyebilmeliyiz. Eğer acı çekilmezse mutlulukların kıymeti bilinmez zaten. 

​

İyi seyirler..